1 NİSAN DEĞİL 1 OCAK

Asgari ücret, Türkiye’de artık kağıt üzerinde bir rakamdan öteye gitmiyor. Günlük hayatın gerçekleriyle karşılaştırıldığında, temel ihtiyaçları karşılamaktan bile uzak olan bu rakamın yeni yılda ne kadar artırılacağı konusundaki beklentiler yine boşa çıktı.

Benim bildiğim kadarıyla şaka günü, 1 Nisan’dı. Ancak şansımıza, biz bu yıl şakayı 1 Ocak’ta yaşamışız. Hükümetin açıkladığı yeni asgari ücret miktarı, bir kez daha milyonlarca çalışanı hayal kırıklığına uğrattı. Neredeyse her şeye gelen zamlarla karşılaştırıldığında, bu ücret artışı gerçekten bir şaka gibi değerlendirilmekten öteye gitmiyor.

Bugün marketten aldığımız bir ürünü haftaya aynı fiyata bulmak mümkün değil. Kiralar, faturalar, temel gıda ve ulaşım giderleri derken asgari ücret artışı şimdiden buharlaşmış durumda. Göz boyamak için yapılan artışlar, vatandaşın gerçek sorunlarına çare olmuyor.

Asgari ücretin amacı, çalışanlara insan onuruna yakışır bir yaşam sağlamak değil mi? Ancak bugün gelinen noktada, bu rakamın ne onurla ne de yaşam standardıyla bir ilgisi kaldı. Günlük hayatın ızdırabına dönüşen bu ücretle, milyonlarca insan sadece hayatta kalmaya çalışıyor. Şu soruyu sormadan edemiyorum: “Bu maaşlarla insanları nereye kadar yaşatmayı planlıyorsunuz?”

Yeni yıla girdik girmesine, ama umutlarımızı arkamızda bırakmak zorunda kaldık. Şimdi soruyorum: Bu bir şaka mıydı? Yoksa milyonlarca insanın hayatıyla oynanan bir trajedi mi? Cevap ne olursa olsun, bu duruma çare bulunmazsa Şaka Günü’nün tarihini değiştirip her 1 Ocak’ta kutlamaya başlayabiliriz.

Bu ülkede asgari ücretle çalışan insanlar, sadece bir rakamın değil, hayatlarının gerçek anlamda iyileştirilmesini istiyor. Yetkililerin bu çağrıya kulak vermesi ve insan onuruna yakışır bir düzene katkı sunması gerekiyor. İnsan onuruna yakışır bir yaşam için, gerçek çözümler gerekiyor; şaka değil.